از اظهار دلتنگى پرهیز کنید:/ هیچ یک از ما نمىتواند ادعا کند که عوامل دلتنگى آور در پیرامون او وجود ندارد. دلتنگى گاه علتی آشکار دارد و زمانى دلیلی ناآشکار. با علت هاى آشکارش مىتوان مبارزه کرد، ولى عوامل ناآشکارش شناخته نمى شود تا بتوان برطرفشان کرد./ نمازگزارى که در پى عبادت خود چنین زمزمه کند، با دلتنگى انسى نمىیابد: «خدایا، به درستى که آمرزش تو امیدبخشتر از کردار من است و رحمتت وسیع تر از گناه من. بار خدایا، اگر من اهل و شایسته براى دریافت رحمت و مواهب تو نیستم، رحمت تو بسى اهل و شایسته است که مرا فرا گیرد. اى پوشنده عیبها و اى شنونده شکوهها، اى آنکه درگاهش براى جویندگان گشاده است! اى مهربان، روزى بخش، دادرس، یکتاى بىهمتا، رفیق همراه و ...»./ رویدادها را خودتان رقم بزنید:/ آیا شما فکر مى کنید که زندگى سراسر تحمل دشوارى است؟ آیا هیچ کس شما را دوست ندارد؟ آیا شما در کارهایتان پیوسته دچار بد اقبالى مىشوید؟/ پاسخ این پرسش ها را جز شما کسى تعیین نمىکند. تصمیم با شماست که براى این پرسش ها چه پاسخى آماده کرده باشید. گزاف نیست اگر بگوییم که ما هر طور مى اندیشیم، برایمان رخ خواهد داد. همه رفتارهاى ما از ذهن فرمان مى گیرد. کسى که از درون ذهن خویش، براى خود موفقیتى را روا نمى داند، عوامل بیرون از وجودش براى نیل او به موفقیت کمکى به وى نمى کند. با تخیلات منفى، سد راه موفقیت خود نباشیم و بى سبب عوامل بیرونى تأثیرگذار در موفقیتهاى خود را، با افکار اشتباه و مأیوسانه، بر ضد خود بسیج نکنیم./ پس تصمیم با خود شماست که چگونه آینده را رقم بزنید./